Sebab utama, saya tidak mengikuti program2 di atas ialah kerana saya tidak mempunyai duit utk pergi berjalan2. Duit saya hanya utk makan dan membeli keperluan utk belajar.
Bila melihat student sekarang ini yg berjalan ke sana sini dan mempunyai kereta utk pergi ke kelas, sya pasti mereka pandai mencari duit atau pun mempunyai FAMA ( father and Mother) yg mempunyai kewangan yg stabil. Atau mungkin juga, mereka mempunyai kakak2 atau abang2 yg turut membantu masalah kewangan mereka. Saya, pada masa itu, tidak mempunyai faktor2 yg saya sebut di atas.
Hidup saya pada masa itu hanya lah belajar dan balik kampung saja. Saya menaiki bas Sri Jaya ke KL atau ke Subang Jaya ( rumah mak saudara). Atau bas mini no 11 jika mahu ke Jalan Raja Laut. Bila di dalam bas, selalu berangan nk balik kampung dan bekerja di Kota Bharu dan naik bas no 10 dari rumah di Penambang ke bandar kota Bharu. Tak pernah berangan nk punya kereta. dan tidak pernah berangan nk pandai bawa kereta. Kenapa? Kerana nk belajar kereta pun kena ada duit.Yg saya selalu berangan ialah nk balik kampung dan tolong ma abah di rumah. Itulah lingkungan khayalan saya.
Bila melihat student2 yg mengikuti student exchange programme ke Indonesia, Australia dan mana2 tempat lagi, saya cukup gembira kerna mereka sangat bertuah utk merasai pengalaman tersebut semasa belajar.
Alhamdulillah, benda2 yg sya tidak pernah khayalkan, Allah telah memberi nikmat tersebut utk saya merasainya. Seperti mana firman Allah, " Jika kamu bertaqwa kepada Allah, nescaya Allah akan memberi jalan keluar kpada kamu dan memberi rezki kpd kamu yg mana kamu tidak sangka2.."
Semoga pelajar2 saya dan anak2 saya akan memperbetulkan niat masing2 semasa menuntut ilmu jika terasa sudah terserong. Pastikan apa yg kita buat, tidak lain dan tidak bukan, hanyalah utk mencari keredhaan Allah semata2..
p.s. tidak lupa pada kisah lalu....
3 comments:
syahdu entri yg ini...kepayahan hidup masa lalu mengajar saya untuk menghargai apa saja yg dimiliki kini..
ya betul..
Salam.
Nasib saya baik sedikit daripada ustazah. ;) Saya tidak pernah mengikuti lawatan yang pihak sekolah anjurkan. Tapi mula belajar merantau bila masuk ke alam universiti.
Itupun kena ikat perut dahulu baru boleh berjalan. Semenjak kerja part time ni, lega sedikit.
Saya suka ustazah bercerita tentang kisah lalu :)
Post a Comment